بعد از انقلاب یک میلیون هکتار از جنگل های کشور از بین رفت

هزاران سال تأثیر انسان بر محیط طبیعی – رشد جمعیت، تصاحب زمین برای کشاورزی، بهره برداری از جنگل ها توسط عشایر و افزایش تقاضا برای چوب به عنوان مصالح ساختمانی یا هیزم – منابع جنگلی کشور را از بین برده است.

دستگاه های دولتی مسئول اجرای قوانین و مقررات مربوط به عرصه های جنگلی به روز نیستند و دائما با مشکل بودجه و بوروکراسی ناکارآمد مواجه هستند. مردم هنوز هم به میل خود درختان را قطع می کنند، همانطور که در پارک جنگلی ایلیمالات نور در سال 1402 دیدیم، و گاهی اوقات برای ایجاد پارکینگ، شهرک یا زمین های کشاورزی بیشتر، جنگل ها را پاکسازی یا آتش می زنند.

جنگل ها با ذخیره کربن، مزایای زیست محیطی مهمی را با کاهش گرمایش زمین به ارمغان می آورند. در سال 1402، 4000 درخت در جنگل هیرکانی علیمالات نور مازندران قطع شد و حدود 100 تن دی اکسید کربن یا 27.5 تن کربن خالص به جو اضافه شد. یک متر مکعب چوب معادل یک تن است، اما وزن یک درخت یک ساله به طور متوسط ​​بین 10 تا 40 کیلوگرم است که البته به عوامل متعددی بستگی دارد یک خودروی بنزینی بیش از 4000 کیلومتر که 120000 گوشی هوشمند را شارژ می کند و 500 لیتر گازوئیل مصرف می کند.

افزایش سالانه 100 تن دی اکسید کربن «27.5 تن کربن خالص» معادل 1.5 تا منفی 10 درجه سانتیگراد، دمای سالانه را افزایش می دهد زیرا منوکسید کربن (CO2) گاز گلخانه ای در گلخانه تولید می کند که اثر شیشه ای دارد. گرما و فضای داخلی را ذخیره می کند، بنابراین هر تن گرم می شود، دی اکسید کربنی که در جو آزاد می کنیم، آب و هوا را نیز گرم می کند.

23302