چگونه بفهمیم که بیماری لثه داریم؟ یکی از شایع ترین علائم التهاب لثه است

اگر حداقل چند بار در هفته بعد از مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن بزاق شما صورتی رنگ می شود، ممکن است در مراحل اولیه بیماری لثه باشید.

به گزارش ایندیپندنت، یک تجربه تلخ در مطب دندانپزشکی کافی است تا یک عمر از رفتن به دندانپزشکی وحشت داشته باشیم. جدای از افکار ناراحت کننده مانند ترس از تزریق بی حسی یا صدای مته، عامل دیگری که ما را از رفتن به مطب دندان باز می دارد، عدم توجه به وضعیت دندان ها و لثه ها است. اما هر چه بیشتر به دندانپزشکی مراجعه کنیم، وضعیت بدتر می شود و پوسیدگی ساده دندان می تواند منجر به درمان ریشه شود.

اگر حداقل چند بار در هفته بعد از مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن بزاق شما صورتی رنگ می شود، ممکن است در مراحل اولیه بیماری لثه باشید. این بیماری هم علائم عجیبی دارد و هم می تواند بدون علامت باشد.

نیویورک تایمز به نقل از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده گزارش می دهد که تقریبا نیمی از بزرگسالان آمریکایی علائم بیماری لثه دارند و 9 درصد از آنها عفونت لثه یا پریودنتال دارند. در صورت عدم درمان، بیماری لثه می تواند باعث ایجاد بیماری لثه شود که پیشرفت می کند و در برخی موارد منجر به از دست دادن دندان می شود. برخی از مطالعات ارتباط بین بیماری لثه و سایر بیماری ها مانند زوال عقل، دیابت و بیماری های قلبی را یافته اند.

بیماری اولیه لثه التهاب لثه به آن التهاب لثه گفته می شود و به آن نیز معروف است.

این عارضه به دلیل تجمع باکتری روی دندان یا پلاک ایجاد می شود که موادی را تولید می کند که باعث التهاب لثه می شود.

برای پیشگیری از این بیماری رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است. زیرا این کار قبل از اینکه باکتری به لثه آسیب برساند، پلاک را از بین می برد. بیشتر مردم از ورم لثه رنج می برند زیرا دندان های خود را به طور مرتب مسواک نمی زنند یا نخ دندان نمی کشند. گاهی اوقات فقط قسمت هایی از لثه تحت تاثیر قرار می گیرد. به خصوص لثه های پشت دندان معمولاً به خوبی تمیز نمی شوند.

دندانپزشک با استفاده از ابزار مخصوصی که فاصله بین لثه و دندان را اندازه گیری می کند، التهاب لثه را تشخیص می دهد. هر چه این فضا بزرگتر باشد، التهاب شدیدتر است.

اگر التهاب لثه درمان نشود، باکتری به بافت های زیر لثه حمله می کند و آنها را از بین می برد و به سمت دندان های اطراف مهاجرت می کند که مرحله پیشرفته بیماری است. در این حالت استخوان نگهدارنده دندان شکسته می شود و در برخی موارد ریشه نیز شکسته می شود، دندان قابل رویت و حساس می شود، بین دندان ها فاصله ایجاد می شود و دندان لق می شود.

افراد سیگاری، دیابتی یا افرادی که دندان قروچه می کنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. برخی داروها مانند استروئیدها و داروهای صرع و سرطان نیز می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. ژنتیک نیز عاملی است که افراد را کم و بیش مستعد بیماری های لثه می کند.

تورم لثه ها اغلب نادیده گرفته می شود زیرا به آن آسیب نمی رساند. با این حال، افراد مبتلا به التهاب لثه ممکن است هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن متوجه خونریزی لثه خود شوند. همچنین ممکن است قسمتی از لثه کنار دندان به جای صورتی قرمز باشد.

افراد سیگاری مبتلا به ژنژیویت ممکن است خونریزی لثه یا علائم دیگر نداشته باشند. در این صورت فکر می کنند لثه هایشان سالم است اما اشتباه می کنند.

مسواک زدن منظم و نخ دندان کشیدن به پیشگیری از بیماری لثه کمک می کند، اما هنگامی که بیماری لثه شروع می شود، بهداشت خانه کافی نیست. این به این دلیل است که باکتری ها می توانند در زیر سطح لثه جمع شده باشند. در چنین مواردی، تمیز کردن حرفه ای و گاهی آنتی بیوتیک ها می تواند لثه ها را التیام بخشد.

علاوه بر این، با پیشرفت بیماری، لثه ها عقب می نشینند، دندان بلندتر ظاهر می شود، حساسیت لثه افزایش می یابد و هنگام گاز گرفتن، دندان ها روی هم قرار نمی گیرند، زیرا از موقعیت اصلی خود حرکت کرده اند و ممکن است دهان بوی بدی بدهد. در نهایت دندان تکان می خورد و حتی می افتد.

گاهی اوقات بیماری پیشرفته لثه به درمان پاسخ نمی دهد. با این حال، دندانپزشک درمان هایی را توصیه می کند که پیشرفت بیماری را متوقف کرده و از تخریب بیشتر لثه جلوگیری می کند. در این شرایط ریشه دندان های آسیب دیده کاملا تمیز می شود و حتی جراحی لثه توصیه می شود.

برای حفظ سلامت لثه ها، دندان های خود را دو بار در روز مسواک بزنید، یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید و حداقل هر شش ماه یک بار برای تمیز کردن دندان ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

به گفته متخصصان، هر چه این بیماری زودتر تشخیص داده شود، می توان اقدامات بیشتری برای درمان آن انجام داد.