چهار راه برای تقویت سیستم ایمنی بدن و داشتن یک زندگی شادتر و آرام تر

بعد- ذهن ما انعطاف پذیرتر از آن چیزی است که فکر می کنیم. بر اساس تحقیقات رو به رشدی که برای اولین بار توسط روانشناسان دانیل گیلبرت و تیم ویلسون در اوایل دهه 2000 انجام شد، مغز ظرفیت قابل توجهی برای مقابله با رویدادهای بد دارد: وقتی با موقعیت های منفی مواجه می شویم، ناخودآگاه چیزی را فعال می کنیم. سیستم ایمنی روانی ما

به گزارش گاردین؛ سیستم ایمنی روانی، که یک مکانیسم محافظت از خود شبیه به سیستم ایمنی بدن است، مجموعه ای از فرآیندهایی است که مغز ما برای کمک به درک محیط منفی که ممکن است در آن قرار داشته باشیم، آغاز می کند. ببخشیم و بالاخره نکات مثبتی برای آینده پیدا کنیم. . برای مثال، اگر به شغلی که می‌خواهیم دست یابیم، مغزمان ممکن است فکر کند که مصاحبه‌کننده بی‌ادب و مغرض است و بنابراین نمی‌توانیم موقعیت شغلی را بدست آوریم، یا می‌توانیم با یک دوست صحبت کنیم و دیدگاه جدیدی در مورد آن پیدا کنیم. موضوع. ما با شغل فعلی خود روبرو هستیم.

از آنجایی که ما در تفسیر آنچه برایمان اتفاق می‌افتد به شیوه‌ای مثبت مهارت داریم، عدم ایمان به انعطاف‌پذیری‌مان باعث می‌شود به اشتباه انتظار داشته باشیم که احساسات منفی همیشه طولانی‌تر از سایر احساسات باقی بمانند. اگر بتوانیم سیستم ایمنی روانی خود را تقویت کنیم، ممکن است راه‌هایی وجود داشته باشد که بتوانیم در مواقع سخت ریسک کنیم.

سیستم ایمنی روانی محافظی باورنکردنی در برابر استرس های اجتناب ناپذیر زندگی است. این سیستم از اتفاقات بد برای ما جلوگیری نمی کند، اما اگر بتوانیم پرورش آن را یاد بگیریم، می توانیم کنترل مغز خود را دوباره به دست آوریم و واکنش های خود را زیر نظر بگیریم.

برای آماده شدن برای شرایطی که بعداً در شرایط دشواری قرار خواهید گرفت، از متخصصان درخواست کردیم تا تمرین‌ها و نکاتی را که افراد می‌توانند برای حفظ بهترین عملکرد سیستم ایمنی روان‌شناختی خود از آن‌ها استفاده کنند. در اینجا چهار راه برای تقویت سیستم ایمنی روانی مطابق با دیدگاه آنها وجود دارد:

1- گذار از منفی به خنثی

مغز ما تمایل به منفی گرایی دارد، به این معنی که به جای تجربیات مثبت، روی تجربیات بد تمرکز می کنیم. روانشناس بالینی دکتر جوزف بارکر می‌گوید: «این به این دلیل است که هوشیار بودن در برابر خطرات و چالش‌های احتمالی ما را از آسیب در امان نگه می‌دارد، و ما انگیزه کمتری برای حرکت به سمت هدف بعدی نداریم.»

برای اینکه به سیستم ایمنی روانی ما اجازه دهیم به جای اینکه احساس کنیم در دام گرفتار شده‌ایم، ما را از این منفی بودن منحرف کند، روانشناسان پیشنهاد می‌کنند که از ذهن برای پیکربندی مجدد مغز و ایجاد عادت‌هایی که می‌توانیم در موقعیت‌های استرس‌زا استفاده کنیم، استفاده کنیم. یک تکنیک این است که روایتی را که به خود می‌گوییم تغییر دهیم، زیرا باورهای ما می‌توانند در تغییر طرز تفکر ما بسیار قدرتمند باشند.. به جای پرش از یک موقعیت منفی به یک خودگفتاری مثبت بسیار قانع کننده، حداقل می توانیم سعی کنیم خود را به قلمروی بی طرف منتقل کنیم، جایی که به احتمال زیاد در آن لحظه احساس خوبی داریم.

این منطقه خنثی می‌تواند به ما کمک کند احساس آرامش کنیم و راحت‌تر به سیستم عصبی پاراسمپاتیک که به «حالت استراحت و هضم» معروف است دسترسی پیدا کنیم، که وقتی بدن ما در حالت جنگ یا گریز نیست فعال می‌شود. شما باید آنچه را که برای شما مفید است را پیدا کنید، سپس منابعی را ایجاد کنید که در مواقع استرس شدید به آنها دسترسی داشته باشید.

این ممکن است شامل یادآوری جنبه‌هایی از زندگی‌تان باشد که به خاطر آنها سپاسگزار هستید. زیرا نشان داده شده است که تمرین قدردانی سطح هورمون استرس کورتیزول را کاهش می دهد. همچنین می توانید رویدادهای دشوار دیگری را از گذشته به خاطر بیاورید تا وضعیت فعلی خود را برجسته کنید. دوام خواهد بود. همچنین نشان داده شده است که چند نفس عمیق و طولانی مدت استرس را کاهش می دهد و ضربان قلب را کاهش می دهد و به ما اجازه می دهد به نقطه خنثی آرامش برسیم..

2- به لحظه فعلی دسترسی داشته باشید

یکی دیگر از جنبه های مهم تقویت سیستم ایمنی بدن این است که سعی کنید در لحظه باشید. بارکر می گوید: “ما باید روی چیزهایی تمرکز کنیم که می توانیم کنترل کنیم و گرفتار افکار بالقوه مارپیچ نشویم. یکی از بهترین راه ها تمرینات تمرکز حواس است.”

معمولاً در قالب مدیتیشن های هدایت شده یا تمرین های ذهن آگاهی ساختاریافته، شرکت کنندگان را تشویق می کند تا قبل از اینکه افکار و احساسات خود را بدون قضاوت تصدیق کنند، بر احساسات بدنی و آگاهی از محیط اطراف خود تمرکز کنند. مطالعات نشان داده اند که این ماده یک کاهش دهنده استرس موثر است. روانشناسان می گویند هر چه بیشتر روی نکات مثبت کوچکتر تمرکز کنید، بهتر است. از در آغوش گرفتن تا نوشیدن یک فنجان قهوه خوب.

بارکر همچنین بر اهمیت الگوهای خواب سالم تاکید می کند. او می گوید: “در مورد خواب، فقط کمیت مهم نیست، بلکه کیفیت است، زیرا ما باید مطمئن شویم که به میزان مناسب می خوابیم. یک برنامه منظم خواب می تواند عملکرد شناختی را بازیابی کند و سیستم ایمنی را بازنشانی کند.” . مطالعات نشان داده اند که خواب خوب نه تنها به سیستم ایمنی بدن کمک می کند، بلکه کلید سلامت روان نیز می باشد.زیرا به مهارت های شناختی ما اجازه می دهد تا به درستی عمل کنند و در نتیجه به عوامل استرس زا پاسخ دهند. ایجاد یک روال عمومی برای زندگی روزمره می تواند به سیستم ایمنی روانی در زمانی که در حوادث ناراحت کننده قرار می گیریم کمک کند.

او می افزاید: «از آنجایی که ما تمایل داریم چالش ها را اغراق کنیم، یک روال منظم ما را از رختخواب بیرون می کشد و قدم به قدم این چرخه انتظارات منفی را می شکند و ما را برای ادامه راه انگیزه بیشتری نگه می دارد.

3- هدف و معنای زندگی خود را پیدا کنید

زندگی اغلب غیرقابل پیش بینی و پر از لحظاتی است که می تواند ما را بی ثبات کند. زندگی مانند یک اقیانوس است و مواقعی وجود دارد که شنا کردن می تواند متلاطم باشد. این زمانی است که ما به یک “فانوس دریایی” نیاز داریم که ما را به سمت یک هدف هدایت کند، ما را متمرکز نگه دارد و به رفتارها و تجربیات ما حس هدفمندی بدهد. پیش‌بینی پایان به ما کمک می‌کند تا ارتباط بیشتری با سفر داشته باشیم، اگرچه گاهی اوقات ممکن است دشوار باشد.

تلاش برای تأکید بر معنا و هدف زندگی خود دلیلی برای کاری می شود که انجام می دهیم. بارکر توضیح می دهد که وقتی بر اساس ارزش های خود تصمیم می گیریم، احساس رضایت بیشتری می کنیم و در برابر چالش ها انعطاف پذیرتر می شویم. او می گوید: “شما ممکن است از ارائه گزارش کسب و کار یا نتایج تحقیقات خود در محل کار خودداری کنید زیرا باعث نگرانی شما می شود، اما اگر فکر می کنید چیزی وجود دارد که ممکن است به کسب و کار شما کمک کند، آن را انجام دهید.” بهتره الان از پسش بر بیای “

در نهایت، این یک موضوع دیدگاه است. بارکر می‌گوید: «صحبت کردن در مورد آن با یک دوست و ارزیابی مجدد واقعیت، یا حتی فکر کردن به این موضوع که آیا در چند ماه یا چند سال آینده به این لحظه اهمیت می‌دهیم، به تأمل ما پایان می‌دهد.» شفقت به خود بهترین حالت برای سیستم ایمنی روانی ماست“.

4- قبولی را تمرین کنید

وقتی سیستم ایمنی بدن ما از نظر عاطفی وارد عمل می شود، شفقت عامل مهمی است. بارکر می‌گوید: «این در موقعیت‌های آسیب‌دیدگی یا ناراحتی طولانی‌مدت مانند سوگواری از دست دادن یک عزیز اتفاق می‌افتد.

در این لحظات، مهم است که به سادگی احساسات خود را بپذیریم. به خودتان اجازه دهید در ناراحتی بنشینید و بگذارید باشد در غیر این صورت، اگر با آن دست و پنجه نرم کنید، ممکن است وضعیت خود را اغراق کنید.

سعی کنید به خود یادآوری کنید که احساسات شما هدفی دارند. به عنوان مثال، اگر شما غمگین هستید، اندوهی که احساس می کنید مربوط به کسی است که دوستش دارید. اگر سختی این احساسات را نپذیریم، می توانیم در دام مثبت گرایی سمی بیفتیم. مثبت اندیشی سمی یک مفهوم روانشناختی نسبتاً جدید و فشار برای شاد ماندن بدون توجه به شرایط دشوار است. این می تواند احساسات طبیعی را سرکوب کند و مقابله با آنها را دشوارتر کند.

اگر در عوض اجازه دهیم این احساسات ایجاد شوند، می توانیم روند درک و ارزیابی موقعیت خود را آغاز کنیم. گاهی اوقات متوجه می‌شویم که سیستم ایمنی ذهنی ما در حال حاضر می‌تواند کارهای زیادی انجام دهد و ممکن است نیاز به کمکی مانند درمان یا دارو داشته باشیم.”

سیستم ایمنی روانشناختی، در نهایت، یک اصطلاح تخیلی برای نحوه برخورد ما با آن است. این تنها کاری است که ما می توانیم انجام دهیم، و شما باید به خودتان و هر چیزی که برایتان معنادار است بهترین فرصت ممکن را بدهید.