دانستنی ها

پس از مصرف این داروها دراز نکشید

اگر شما فردی هستید که از داروهای بدون نسخه یا با نسخه استفاده می کنید، در نظر داشته باشید که با قورت دادن داروی خود چه اتفاقی برای بدن شما می افتد. مصرف آن در حالت دراز کشیدن می تواند انجام کار را برای بدن شما دشوارتر کند.

برخی از داروها می توانند باعث تشدید و یا حتی آسیب به پوشش مری شوند. این داروها شامل آنتی بیوتیک های خاص، آسپرین، بیس فسفونات ها، مکمل های پتاسیم یا آهن و کینیدین هستند. در نتیجه، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی مرتبط مانند سوزش سر دل، سوء هاضمه، درد قفسه سینه یا مشکل در بلع را تجربه کنند.

علائم سوزش سر دل ممکن است بدتر شود، به خصوص اگر فرد پس از مصرف این داروها دراز بکشد. در موارد جدی تر، آنتی بیوتیکی به نام کلیندامایسین می تواند برای مدت طولانی در مری بماند و به طور بالقوه باعث ایجاد زخم شود.

این به این دلیل است که زمان بیشتری طول می کشد تا دارو در هنگام دراز کشیدن از مری و معده عبور کند. هر چه قرص بیشتر در مری بماند، پوشش مری در معرض مواد شیمیایی بیشتری قرار می گیرد.

بیشتر داروها مدتی طول می کشد تا تجزیه شوند، زیرا مواد شیمیایی قبل از اینکه در جریان خون توزیع شوند در اندام های مختلف پردازش می شوند، اما مدت زمانی که طول می کشد تا یک دارو تجزیه شود به سن، وزن، استرس، سطح ورزش یا اینکه داروی دیگری مصرف می کنیم بستگی دارد. داروها داروها و عوامل دیگر متفاوت است.

به طور کلی این فرآیند برای اکثر داروها حدود 30 دقیقه طول می کشد و در این مرحله می توانیم اثرات آنها را احساس کنیم، اما همانطور که اشاره کردیم نحوه قرارگیری در هنگام مصرف این داروها می تواند بر زمان جذب تاثیر بگذارد.

دارو در چه حالتی از بدن سریعتر جذب می شود؟

نتایج یک مقاله تحقیقاتی در سال 2022 منتشر شده در مجله Physics of Fluids نشان داد که وضعیت بدن می تواند تا 83 درصد بر جذب دارو تأثیر بگذارد. هنگامی که قرص بلعیده می شود و در معده قرار می گیرد، هر چه قرص به قسمت پایین معده نزدیکتر باشد، سریعتر در روده کوچک ته نشین می شود و در آنجا وارد جریان خون می شود.

با استفاده از مدل‌های آزمایشگاهی، محققان چهار موقعیت مختلف معده را آزمایش کردند تا بفهمند کدام قرص‌ها به انتهای معده نزدیک‌تر می‌شوند. وضعیت های آزمایش شده شامل ایستادن، و همچنین دراز کشیدن به پهلوی راست، دراز کشیدن به پهلوی چپ، دراز کشیدن به پهلوی راست و دراز کشیدن به پشت بود.

هنگامی که شرکت کنندگان در مطالعه در حین مصرف داروها به پشت دراز می کشیدند، قرص ها در پایین تر معده قرار می گرفتند و در نتیجه سومین زمان جذب طولانی مدت از چهار حالت بود.

از سوی دیگر، یافته‌های پژوهشی نیز نشان داد که همه وضعیت‌های دراز کشیدن زمان جذب دارو را کاهش نمی‌دهند. در حالی که موقعیتی که بیشترین زمان جذب را در حین مصرف دارو داشت به پهلوی چپ خوابیده بود، خوابیدن به پهلوی راست باعث سریع‌ترین زمان جذب شد زیرا قرص را نزدیک‌ترین قسمت پایین معده قرار می‌داد.

به عنوان مثال، محققان خاطرنشان کردند که زمانی که فرد روی پهلوی چپ خود دراز می‌کشد، دارو ممکن است بیش از یک ساعت و نیم طول بکشد تا حل شود، اما زمانی که فرد به پهلوی راست دراز می‌کشد، احتمالاً تنها 10 دقیقه طول می‌کشد.

اگرچه کند شدن جذب عاملی است که باید در نظر گرفته شود، اما دراز کشیدن پس از مصرف دارو توصیه نمی شود، به خصوص در مورد داروهایی که می توانند مری را تحریک کنند، مانند مواردی که قبلا ذکر شد. در عوض، افراد باید پس از مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند کلیندامایسین، حدود 10 تا 30 دقیقه از دراز کشیدن خودداری کنند.

برای سایر آنتی بیوتیک ها (مانند تتراسایکلین ها)، آسپرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، بیس فسفونات ها، کینیدین و مکمل های آهن یا پتاسیم، بیماران باید قبل از رفتن به رختخواب بیش از 30 دقیقه (تا یک ساعت) صبر کنند. در نهایت، مهم است که به یاد داشته باشید که همیشه داروها را با مایعات فراوان مصرف کنید.

چرا بعد از مصرف آنتی بیوتیک نباید دراز کشید؟

پس از مصرف آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند کلیندامایسین، باید از دراز کشیدن خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند زمان لازم برای حرکت دارو از مری به معده را کوتاه کند و به طور بالقوه مری را تحریک کند. در برخی موارد، آنتی بیوتیکی مانند کلیندامایسین با تحریک و التهاب مری (ازوفاژیت) و زخم های مری همراه است.

تصور می شود که تحریک مری مرتبط با داروهایی مانند کلیندامایسین به دلیل باقی ماندن طولانی مدت دارو در مری و ترشح مواد شیمیایی که به پوشش مری آسیب می زند، ایجاد می شود. دراز کشیدن بلافاصله پس از قورت دادن یک قرص یا دراز کشیدن هنگام بلعیدن قرص یکی از عواملی است که می تواند با طولانی کردن مدت زمان عبور دارو از مری، خطر تحریک را افزایش دهد.

نوشیدن کم یا بدون آب هنگام بلعیدن یک قرص، عامل دیگری است که می تواند پیشرفت دارو را از طریق مری شما کند کرده و احتمال تحریک را افزایش دهد.

برای جلوگیری از تحریک مری، سعی کنید حداقل 10 تا 30 دقیقه پس از مصرف قرص در حالت ایستاده بمانید و قرص را با یک لیوان آب قورت دهید. بسیاری از داروهای رایج دیگر مانند داکسی سایکلین، تتراسایکلین بیس فسفونات ها مانند آلندرونات، ویتامین C (اسید اسکوربیک)، آهن (سولفات آهن) و پتاسیم (کلرید پتاسیم) ممکن است عوارض جانبی مشابهی ایجاد کنند.

هنگام قورت دادن دارو چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که یک قرص یا کپسول را قورت می دهید، قرص یا کپسول از گلو به سمت معده حرکت می کند. یک قرص یا کپسول متورم و متلاشی کننده در آنجا باز می شود، سپس دارو می تواند حل شده و جذب بدن شما شود. اکثر داروها تا زمانی که به روده کوچک نرسند جذب نمی شوند. با این حال، برخی از داروها مانند آسپرین به دلیل محیط اسیدی، بیشتر در معده جذب می شوند.

تعدادی از عوامل دیگر نیز می توانند بر محل و روش جذب دارو تأثیر بگذارند. این موارد شامل سرعت تجزیه قرص برای آزاد کردن دارو، سرعت حرکت محتویات بلعیده شده از معده به روده کوچک، مقدار غذا و نوشیدنی مصرف شده قبل از مصرف دارو و میزان آسان جذب دارو از طریق پوشش روده است. . .

سایر داروهای قلبی مانند دیورتیک ها نیز به عنوان عامل سرگیجه شناخته شده اند. اگرچه به طور کلی در یک موقعیت خاص نیازی به مصرف این داروها نیست، اما در صورت بروز سرگیجه بهتر است بنشینید یا دراز بکشید و مطمئن شوید که می توانید به آرامی پس از آن بلند شوید.

داروهایی نیز وجود دارند که می‌توانند شما را خواب‌آلود یا سرگیجه کنند، از جمله مسکن‌های قوی، قرص‌های خواب‌آور، برخی از داروهایی که برای درمان صرع تجویز می‌شوند، یا داروهایی که برای درمان برخی بیماری‌های روانی مانند اضطراب یا اسکیزوفرنی استفاده می‌شوند. این داروها را می توان در هر زمانی مصرف کرد، اما اگر احساس سرگیجه یا خواب آلودگی دارید، دراز کشیدن ممکن است کمک کند.

مقالات جذاب با ارزش مطالعه بالا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا