نگاهی به بیماری جذام و نحوه درمان! + جزئیات

به گزارش پی ام آپ، جذام یک عفونت باکتریایی مزمن و پیشرونده است که توسط باکتری ایجاد می شود. مایکوباکتریوم برای (Mycobacterium leprae) ایجاد می شود. این بیماری در مرحله اولیه اعصاب اندام ها، پوست، بینی و دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می کند. جذام باعث زخم های پوستی، آسیب عصبی و ضعف عضلانی می شود. اگر بیماری جذام به موقع درمان نشود، می تواند ناهنجاری های جدی و ناتوانی های جدی ایجاد کند.

علائم جذام

بیماری جذام معمولا در پوست، اعصاب و تاس مخاط اثر قرار دادن. از علائم اصلی این بیماری می توان به ضعف عضلانی، ضایعات پوستی، بی حسی دست، بازو و پا، خشکی پوست، ریزش ابروها و مژه ها و زخم های بدون درد در کف پا اشاره کرد. علامت گذاری جذام پیشرفته همچنین شامل کوری، افتادگی ابروها، تغییر شکل بینی، زخم های غیر التیام بخش در کف پا و فلج و لنگش در دست و پا می شود.

عوارض جانبی بیماری جذام

بیماری جذام در صورت عدم درمان می تواند باعث آسیب دائمی و غیرقابل برگشت به پوست، اعصاب، اندام ها و چشم ها شود. از جمله عوارض جذام ممکن است باعث نابینایی یا گلوکومالتهاب عنبیه، ریزش مو، ناباروری، آسیب دائمی به اعصاب محیطی دست و پا، آسیب دائمی به بافت نازک داخل بینی که می تواند باعث خونریزی بینی یا احتقان مزمن بینی و نارسایی کلیه شود.

بیماری جذام چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشکان برای این که این بیماری را تشخیص دهند باید معاینه فیزیکی انجام دهند. علاوه بر این، بیوپسی این روش انجام می شود که در آن یک قطعه کوچک از پوست یا عصب برداشته شده و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود.

روش درمان بیماری جذام

سازمان بهداشت جهانی (WHO) “درمان چند دارویی”  را معرفی کرده است که در آن از ترکیبی از داروهای آنتی بیوتیک استفاده می شود. به عبارت دیگر، فرد در طول فرآیند درمان نیاز به مصرف دو یا چند نوع دارو، معمولاً داروهای آنتی بیوتیکی دارد. از جمله این آنتی بیوتیک هاست داپسون، ریفامپین، کلوفازیمین، مینوسیکلین و افلوکساسین همچنین می تواند توسط پزشکان برای کنترل درد عصبی و آسیب های مربوط به آن استفاده شود. همچنین برای  داروهای ضد التهابی شامل استروئید نیز برای این بیماران تجویز می شود.

مسدود کردن عفونت با جذام

بهترین و موثرترین روش پیشگیری عفونت و بیماری جذام جلوگیری از تماس قطرات تنفسی خارج شده از بینی و دهان بیماران جذامی است. درمان مناسب بیماران با داروهای آنتی بیوتیکی از سرایت بیماری از فرد بیمار به دیگران جلوگیری می کند. افرادی که با جذام درمان نشده زندگی می کنند تقریباً هشت برابر بیشتر از دیگران در معرض این بیماری قرار دارند. عفونت به این بیماری اگرچه بیماری جذام ارثی نیست، تحقیقات اخیر نشان می دهد که ژنتیک نیز در این زمینه تاثير گذار است. هیچ واکسنی برای پیشگیری از بیماری جذام در دسترس نیست.