آیا مخاطبان شبکه تئاتر کاهش یافته است؟ / اگر پلتفرم ها کار نکنند همین اتفاق برایشان می افتد

مهسا بهادری: شش ماه پیش همه به دنبال یافتن دزد سریال پوست شیر ​​بودند، یک سال پیش جاوید یاغی، آتی را کافه خطاب کرد و این جمله بخشی از مخاطبان سریال «زخوم کاری» شد. سریالی که کمی زود پخش شد. ممکن بود همه مجذوب قدرت طلبی مالک و سمیرا شده باشند. برگردیم به این جریان و یادی از «خاتون» و عشق و جنگ و خانواده کنیم و به دوران خیلی قبلتر برگردیم که خبر کودتای 28 را شنیدیم. مرداد و جوجه «آمین» برای ما به سریال «شهرزاد» متصل است. همه آن سریال ها را به یاد می آورید حتی اگر آنها را ندیده باشید، هیجان خرید اقلام مربوط به آن سریال یا دیدن دیالوگ ها و قسمت هایی از سریال در فضای مجازی را به یاد می آورید.

قبلاً در برنامه های تلویزیونی این اتفاق افتاده است، مثلاً در زمانی که همه یک بره می خریدند و وقتی وارد می شدند از یکدیگر پول رایگان می خواستند. «پایتخت» ناپلئون را می آورد، اما اکنون کجا ایستاده ایم؟ دیگر کسی به دوستش نمی‌گوید «کفتا» می‌خواهد «ناپلئون» را بیاورد، شکی نیست که سریال‌های تلویزیونی مثل گذشته در بسیاری از اتاق‌ها پخش نمی‌شوند، اما شبکه خانگی خوب کار می‌کرد، جرقه‌ای برای جذب مخاطب زده بود. اما چه شد که دیگر این روند ادامه پیدا نکرد؟ چطور می شود که الان به نظر می رسد بیننده شبکه خانگی کاهش پیدا کرده است، هرچند شاید اینطور نباشد، اما با این حجم تبلیغات به خصوص در مناطق شهری چرا شاهد استقبال خاصی از سریال نیستیم. ?

در واقع شبکه تلویزیونی داخلی هنوز فرصت دارد و شاید با بازگشت «ژوخم کاری»، «بامد خمار» یا این فیلم ها به اوج جدیدی برسد، اما سوال اینجاست که چرا روند جذب بیننده سینوسی شده است. و دوره ای؟ چرا پلتفرم ها ماه هاست که نتوانسته اند یک سریال پرمخاطب را از صحنه خارج کنند؟

راه حل این سوالات مراجعه به منتقدان است که شاید راه حل را بهتر بدانند و از منظر صحیح تری به مشکلات نگاه کنند. از این رو به سراغ سحر عصر آزاد و ایزد مهرآفرین رفتیم تا دلیل این نوسان را جویا شویم. که در ادامه خواهید خواند. .

مخاطب باهوش است و قدرت انتخاب دارد

منتقد سحر عصر آزاد معتقد است دو عامل کاهش کیفیت و افزایش کمیت و اشباع این فضا باعث این مشکل شده و با هوشمند دانستن مخاطب به قدرت انتخاب مخاطب اشاره می کند.

چه شد که ظاهرا تعداد بینندگان شبکه تلویزیونی تا حدودی کاهش یافت؟ در واقع دلیل عدم محبوبیت سریال های تولید شده در هر چهار پلتفرم قبلا چیست؟

به نظر من این امر دلایل مختلفی دارد و این موضوع را باید از جهات مختلف بررسی کرد. اما اگر بخواهیم فصل های مهم این داستان را بررسی کنیم، به دو دلیل برمی خوریم که سایر موارد زیر این آسیب شناسی قرار می گیرند.

دلیل اول کمیت این آثار است که در پروسه ای سریع ساخته می شوند و همین دلیل باعث می شود کیفیت کار پایین بیاید و زیر سوال برود. دلیل دوم کاهش محبوبیت مخاطب به نظر من به اشباع شبکه داخلی تلویزیون برمی گردد. برای توضیح این ماجرا باید بگویم که تولید آنقدر زیاد شده و همه در این عرصه حضور دارند که بر کمیت و کیفیت آثار تولید شده تاثیر گذاشته است.

علاوه بر این، علاوه بر دو عامل اصلی ذکر شده، چارچوب اجتماعی و مهاجرت تعداد زیادی از فیلمبرداران از سمت های مختلف به این حوزه و همچنین ممیزی های انجام شده برای محتوای تولید شده از دلایل کاهش مخاطب است. ، که باعث می شود جایزه یک محصول با کیفیت برای تولید غیر ممکن شود. مصادره شد.

در و بب فز ش ش ش ش کیفیت م م ین ین ین مخ مخ ست ست ست ست مخ ین ین مو ین قر قر ز ز ز ز ز ز ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر ر رزیزی می‌کند ثر بربر همیت د د نه پلتفرم سازنده. این نکته را نیز به یاد داشته باشیم که همانطور که مخاطبان رادیو، تلویزیون و تولیدات آن را ترک کردند، پس از افت کیفیت آثار تولید شده، مخاطبان نیز می توانند شبکه تلویزیونی خانگی را ترک کنند و در صورت عدم توجه سازندگان این داستان، این کار را انجام می دهد. مخاطبانی که به هر طریقی شبکه تلویزیونی خانگی را ترک می کنند. نیز رخ خواهد داد.

نکته دیگر اینکه سریالی مثل «بامد خمار» یا «زخم کاری» در حال ظهور است. » آیا می تواند مخاطب را جذب کند، به نظر شما این دو سریال یا محتوایی با این مضمون می توانند دوباره محبوب شوند؟

یک نکته هم در همین دسته کیفی قرار می گیرد و در واقع به فیلمنامه آثار مربوط می شود. من شخصاً معتقدم که یک درام چه در سینما و چه در تلویزیون داخلی می تواند بر اساس ادبیات باشد و شخصیت مناسبی داشته باشد و ارتباط با ادبیات داستانی، چه دنیای ایرانی و چه دنیای ساخته شده توسط آن، می تواند نقطه شروع درست، برای جذب مخاطب. این جذابیت ممکن است ناشی از تأثیر اثر ادبی و خوانش جاری نویسنده و فیلمساز باشد.

هرچند بخشی از «زم کاری» نقد شد، اما به نظرم از آنجایی که اقتباسی بود، می توانست محبوبیت پیدا کند. از سوی دیگر، «بامد خمار» نیز در همین وضعیت قرار دارد، هرچند این کتاب مورد استقبال مردم قرار گرفت. اما این یک رمان واقعی بود و نمی توانیم آن را پیش پا افتاده یا پیش پا افتاده بنامیم. نکته اینجاست که ارتباط با داستان می تواند این بخش کیفی به خصوص فیلمنامه را تقویت کند و عاملی باشد که تا حد زیادی می تواند نقاط ضعف سریال های تلویزیونی را برطرف کند.

در این زمینه ها خلق اثر تا حدودی دشوارتر است زیرا نویسنده باید بتواند بین تصویر ذهنی خود و اثر و تصویر ذهنی مخاطب ارتباط برقرار کند.

بیشتر بخوانید:

جذب موج «تاک شو» در شبکه نمایش داخلی/مخاطب با شوهای ستاره ای خبری از کیفیت نیست

هر دو فیلم Human Sidi ابتدا لو رفت و سپس منتشر شد. سالی دو فیلم قاچاق می شود

یکی دیگر از مجریان تلویزیون را ترک کرد/ وقتی مجری ها به خاطر بدخلقی مردم می روند!

شبکه تئاتر پنج سریال فوق العاده داشت

البته ایزد مهرآفرین منتقد در برخی قسمت ها با سحر عصر آزاد مخالف است و معتقد است شبکه تئاتر در حال حاضر نسبت به سینما یا تلویزیون مخاطب خوبی دارد و مخاطبانش بالقوه تر و بهتر هستند.

چه شد که با گذشت زمان سریال ها بسیار محبوب شدند و محبوب شدند و حالا تب این ماجرا فروکش کرده است.

تلویزیون داخلی در حال حاضر رتبه خوبی نسبت به سینما یا تلویزیون دارد. مخاطبان او بالقوه تر و بهتر هستند. یکی از دلایل آن ظرفیت تلویزیون داخلی است. در دنیا هم همینطور است. دیده ایم که برخی سریال ها خیلی زود در شبکه داخلی مخاطبان خود را پیدا می کنند و سوال اینجاست که چرا برخی سریال ها مخاطب بیشتری دارند اما اینطور نمی ماند. واقعیت این است که مخاطبان امروزی بیش از گذشته آگاه شده اند و مطالباتشان افزایش یافته است. منظورم این است که سریال خیلی باکیفیت نیست. در این 8-9-10 سالی که سکوها کار خود را شروع کرده اند، تعداد سریال هایی که به مخاطبان انبوه می رسد می تواند به 5 فیلم برسد. به نظر من شهرزاد، خاتون و قورباغه سریال های پر مخاطبی هستند.

یعنی با این اضافه شدن، به نظر شما اگر «زورم کاری دو» تولید شود، مخاطبان زیادی را جذب شبکه داخلی نمی کند؟

«زخم کاری 1» هم مخاطب خوبی داشت. اما نمی توان گفت که مخاطبان او بسیار زیاد بودند. تماشاگرانی مثل «پوش شیر» یا «شهرآزاد» نداشت، اما بله می‌توان گفت نمایش خوبی بود. حتی یاغی هم سریال پرمخاطبی نبود. البته یک بار دیگر بگویم که بیننده شبکه داخلی به طور کلی بسیار بیشتر از تلویزیون است.

به نظر شما نیاز اصلی شبکه تلویزیونی خانگی برای تولید سریال های پرمخاطب مثل پست شیر ​​یا شهرزاد چیست؟

مهمترین نیاز محتوای مناسب است. مثلا بامداد خمار سریالی است که در دست تولید است و فکر می کنم به مخاطبان انبوه برسد چون محتوایی دارد که همه دوستش دارند. یک سریال تاریخی نیز در دست ساخت است و از آنجایی که بازیگران آن ممکن است تمایلی به صحبت در مورد آن نداشته باشند، در این مورد نظری نمی‌دهم، اما فکر می‌کنم مخاطبان زیادی را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

از «بامداد خمار» فقط این فرض را داریم که قبلاً کتابی مشهور به این نام وجود داشته است. اما چرا می گویید باید محبوب باشد؟ آیا محیط خاصی دارد، فاکتورهای خاصی دارد یا… چون اگر بی دلیل بگوییم سریال پرمخاطبی می شود، در مورد ژخام کاری هم می توان گفت.

من اطلاعات تقریبا کاملی در مورد Morning Hangover دارم. من کارگردان و عواملش را می شناسم. علاوه بر این، متن به طور بالقوه جذاب است. و پرفروش ترین رمان محبوب ایران بود. اگرچه این مواردی که من می گویم بر اساس حدس و گمان است.

در کل می خواهم بگویم کارهای خیلی خوبی انجام نمی شود. و آثار بسیار کمی هستند که در بین مردم موفق باشند. تولیدات دیگر مخاطبان بسیار کمی دارند و مخاطب نمی تواند با او ارتباط برقرار کند. البته این را هم باید بدانیم که شبکه تلویزیونی خانگی ایران در ابتدای کار است و نمی توان انتظار زیادی داشت. در طول 10 سالی که فعالیت می کند، که شاید فقط 5 سال از آن گذشت، بسیار مستمر و ساختار یافته بوده است. او به تنهایی تمامی مسئولیت های مرتبط با جذب مخاطب سینما و تلویزیون را بر عهده گرفت. اما حالا سازندگان به این نتیجه رسیده اند که محتوا برای مخاطب مهمتر از بستری است که اثر روی آن تولید شده است. کار خوب هر جا که باشد مخاطب خود را پیدا می کند. به نظر من هر کاری که تا الان انجام شده تجربی بوده و یک گل از هشت به اصطلاح زده شده است. در این میان ارتباط بین تولیدکنندگان و مخاطبان به تدریج رشد کرده و تولیدات استانداردتر شده است. باز هم می‌گویم که در همه این‌ها مخاطبان شبکه داخلی بسیار بیشتر از تلویزیون و سایر رسانه‌ها هستند و سرمایه‌ها نیز به سمت این تریبون‌ها سرازیر می‌شود.

۲۴۵۲۴۵