گذر از «نون خا» و صمد آقا
به گزارش پی ام آپ محمد شاکری (عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینما): تصویر روستا در تلویزیون ایران برگرفته از انقلاب سفید پهلوی صمد آقا است. فردی ساده لوح، بی سواد و حریص که به برکت سیاست های تمدنی دولت به شهر آمده و از مظاهر پیشرفت و توسعه برخوردار است و ساکنان مرکز را می خنداند.
با وجود از خود بیگانگی طبقه به اصطلاح مدرن پس از انقلاب اسلامی و تغییر نگرش هنرمند و طیف روشنفکر نسبت به روستا و روستاییان، گرایش به تحقیر این روستا ادامه یافت و سایه صمد آقا ادامه یافت. به آرامی
به عنوان مثال، اجازه دهید به دو مطالعه در سال های اخیر نگاه کنیم. «شب های بره» مهران مدیری یکی اینجا از میان این آثار، این بار در روندی معکوس، مردی مدرن شهری را به دارالمجنین روستا می برند و این طبقه متوسط شهری به ریش روستا و روستاییان می خندد. پس از آن، «پایتخت» همچنان همان ظاهر یک سریال چند فصلی را دنبال می کند، همه شخصیت ها با رفتارهای بچگانه، حرص و طمع محض احمق هستند و تنها یک فرد عاقل در میان آنها وجود دارد، او زن پاکی مانند خودش است. شهر می شود بابا پنجعلی، پیرمرد روستایی که مظهر ذهن و تجربه و خرد است و معنایی ندارد.
آهنگ نون خای سعید آقاخانی خندیدن اهالی روستا را به خندیدن با اهالی تبدیل کرد و مخاطبان را با مشکلات و زندگی و فرهنگ روستا آشنا کرد و با آنها خندید.
روستایی با بازی آقا هانی دور از شهرنشین نیست، مافیایی می کند، جشنواره فیلم فجر را مسخره می کند، به قول خودش از کلمه بیگانه استفاده می کند، می شود دکارت و هگل و…
برخلاف فیلم های جشنواره پسند، نون خا نه ظاهر یک دهکده توریستی دارد و نه ظاهری تاریک و غم انگیز و روستا را آینه خیر و شر به تصویر می کشد.
پایان فصل پنجم «نون خا» یک پله بالاتر از فصل های دیگر است. اگر همدلی اجتماعی با نوآوری، علم و دانش همراه شود باعث رونق روستا خواهد شد. نمایش دستاوردهای هسته ای و کاربردی کشاورزی نقطه عطفی برای این سریال است که می تواند زمینه ساز فصل های آینده نمایش دهکده ایده آل باشد.
