ببینید وحید شقاقی در مورد سیاست های نظام یارانه ای کشور و تاثیر ناکافی یارانه ها در کنترل تورم چه می گوید!

به گزارش پی ام آپ، وحید شقاقی درباره نظام یارانه ای ایران و توزیع یارانه بین طبقات اجتماعی گفت: نظام یارانه ای کشور ما برای رفاه ثروتمندان است. در اقتصاد ایران ماهانه بیش از 300 میلیارد تومان یارانه به حامل های انرژی در نظر گرفته می شود که به رقم 3600 در سال می رسد. این رقم عمدتاً متعلق به گروه اقلیت شرکت های انحصاری کشور است. موضوع اصلی این است که بحث فراتر از کمک هزینه شخصی است که به گروهی از افراد پرداخت می شود. مشکل اینجاست که نظام یارانه ای کشور یک نقص اساسی دارد و وظیفه بازتوزیع ثروت و حمایت از طبقات مردمی را انجام نمی دهد. یارانه بزرگی در کشور توزیع می شود که عمدتاً به نفع دهک های پردرآمد است. سیستم یارانه کشور برعکس عمل می کند و به جای حمایت از اقشار کم درآمد، در درجه اول به نفع گروه های اقلیت و ثروتمندان است. نمونه آن یارانه انرژی، بردار انرژی و یارانه اعطایی به برخی شرکت های بزرگ است.

وی درباره راهکار مناسبی که می تواند جایگزین یارانه دادن شود، گفت: بهترین یارانه برای افراد نیازمند کنترل تورم است. افراد نیازمند به دنبال کمک های کوچک نیستند. تا زمانی که نتوانیم تورم را در اقتصاد ایران کنترل کنیم، تورم نوعی مالیات است که از مردم گرفته می شود. این یارانه ای است که توسط دولت ها تحمیل می شود و دولت ها در واقع مالیات های کلانی را به دلیل تورم از مردم دریافت می کنند. با تورم 40 تا 50 درصدی کنونی ایران، افزایش 20 درصدی یارانه دهک های کم درآمد تفاوت چندانی ایجاد نمی کند و ملموس نخواهد بود.

وی افزود: ما نیازمند اصلاحات مهم در نظام یارانه ای کشور هستیم. اولویت سیاست‌های دولت باید بر مبنای کنترل تورم باشد، زیرا بدون کنترل تورم، یارانه‌ها چه به صورت کالایی و چه به صورت نقدی، آنقدر که لازم است مؤثر نخواهد بود. اما با توجه به اینکه اقتصاد ایران در حال حاضر با تورم شدید مواجه است، کالاهای کاغذی نقش خود را بهتر از یارانه نقدی برای سه دهک پایین ایفا خواهند کرد.»

شقاقی تاکید کرد: اگرچه در بحث افزایش یارانه ها به سه دهک پایینی توجه بیشتری می شود، اما باید در نظر داشت که دهک چهارم و پنجم با توجه به شرایط اقتصادی فعلی شرایط رفاهی متفاوتی با دهک سوم ندارند. ایران. . با این وضعیت، نگرانی در مورد تبعیض نیز باید در نظر گرفته شود. زمانی که به دهک سوم به صورت بن یارانه پرداخت شود و نه دهک چهارم و پنجم، شاهد تشدید تبعیض خواهیم بود».

این دانشمند درباره تاثیر افزایش یارانه ها بر جامعه گفت: وقتی آمارهای رسمی از تورم 50 درصدی در دو سال گذشته خبر می دهند و دستمزدها 30 درصد افزایش می یابد، تفاوت 20 درصدی هر دو چه می شود؟ وقتی افزایش درآمد و حقوق برای پوشش تورم کافی نباشد، به افزایش بیست درصدی یارانه ها می رسیم. این یارانه خانوارها چقدر پوشش می داد؟ فرض کنید یارانه 30 درصد سبد هزینه خانوار بود، حالا اگر این سبد را 20 درصد افزایش دهیم به کاهش 26 درصدی می رسیم. به طور کلی وقتی یارانه را بدون هدف پرداخت می کنیم، این اتفاق می افتد. یارانه نباید بی هدف پرداخت شود، بلکه باید طبق برنامه ریزی صورت گیرد تا زمانی که دیگر نیازی به یارانه دادن نباشد.»

وی افزود: یارانه در کشور به بخش هایی پرداخت می شود که تاثیر چندانی ندارند. یارانه ها در بخش کالاهای اساسی با این هدف تعلق می گیرد که مردم بتوانند مرغ، گوشت و مانند آن را خریداری کنند. زمانی که قیمت این کالاهای اساسی 50 درصد افزایش می یابد، افزایش 20 درصدی نرخ یارانه، قدرت خرید خانوار برای خرید کالا را باز نمی گرداند. در سوی دیگر این شرایط وقتی مردم قدرت خرید گوشت، لبنیات و… را نداشته باشند، تولید کشور تعطیل می شود. فروشگاه هایی که قادر به فروش محصولات خود نیستند به تدریج کوچک، تعطیل یا ادغام می شوند و در نتیجه افزایش قدرت خرید مردم باید در دستور کار دولت قرار گیرد. یکی از کارهایی که می توان برای حل این مشکل انجام داد، اعطای دارایی ها بر اساس هدف گذاری دقیق است. در شرایطی که مرغ کیلویی 80 هزار تومان و گوشت قرمز کیلویی 550 هزار تومان است، طبیعی است که یارانه 200 هزار تومانی در ماه تاثیری بر قدرت خرید مردم نداشته باشد.

این تحلیلگر اقتصادی با اشاره به اهمیت جایگزینی کالا به جای یارانه گفت: یارانه ها باید به صورت کالایی پرداخت شود نه نقدی. با این روش سلامت جامعه تامین می شود و از قاچاق کالاهای یارانه ای جلوگیری می شود. دادن کاتالوگ در کنار برنامه ریزی منظم می تواند تاثیر بسیار مثبتی بر قدرت خرید مردم داشته باشد. بدترین کار در کشور ما پرداخت نقدی یارانه است. یارانه نقدی پول را با فشار وارد بازار می کند، اما اهداف را برآورده نمی کند. دولت از کجا می داند پول هایی که به حساب خانوار ریخته می شود کجا خرج می شود؟ آیا برای خرید مواد مخدر، سیگار و مشروبات الکلی خرج نمی شود؟ خرج کالاهای فرهنگی می شود یا غذا؟ بنابراین وقتی دولت نمی تواند استفاده از یارانه نقدی را کنترل کند، این طرح اشتباه است».

وی افزود: وزارت بازرگانی می تواند تعیین کند که این کالاها در چه دوره ای باید پرداخت شود، زیرا آمار واردات، صادرات و مصرف را دارد. اگر این برنامه ریزی ها و تغییرات صورت نگیرد باید وارد فاز افزایش حقوق شویم. افزایش دستمزد به معنای افزایش هزینه های تولید و در نهایت افزایش قیمت کالاهایی است که به دست مصرف کننده می رسد. این یک چرخه معیوب است. افزایش یارانه ها نه تنها کمکی به خانوارها نمی کند، بلکه برای دولت که با کسری بودجه 470 میلیارد تومانی مواجه است، حدود 1.5 میلیارد تومان (فقط در قسمت یارانه سه دهک اول) هزینه ایجاد می کند.