نگاهی جزئی به زندگی مرحوم “آیت‌الله مرتضوی لنگرودی”! | جزئیات
آیت الله سید محمدحسین مرتضوی لنگرودی، که فرزند بزرگوار آیت الله سید مرتضی مرتضوی لنگرودی بودند، در سال ۱۳۸۰ ق. به دلیل درخواست اهالی محترم میدان قیام تهران و تأکید بسیاری از علمای بزرگ و والدین مکرّمشان، به عهده امامت و سرپرستی هیئت مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح قرار گرفت. در این مجموعه، آنها به درس و بحث مشغول شدند و تا آخرین لحظات عمر شریف خود، در زمینه‌های علمی، فرهنگی، تبلیغی و اجتماعی به فعالیت می‌پرداختند.
امروز (۲۷ شهریور) آیت‌الله سید محمدحسین لنگرودی، که از فقهای مقیم تهران بود و شاگرد برجسته امام خمینی و آیت‌الله بروجردی بود، این دنیا را وداع گفتند.
آیت الله سید محمد حسین مرتضوی لنگرودی فرزند ارشد آیت الله سید مرتضی مرتضوی لنگرودی است که در سال 1345 ه.ش به دنیا آمد. اشرف در نجف به دنیا آمد. پس از گذراندن دوره مقاطع مقدماتی، مناسب و قابل انتقال و گذراندن سطوح عالی معارف عمومی در رشته های علوم دینی و مقدار قابل توجهی از فقه خارج و اصول پدر بزرگوارشان، در سال 1367 ه.ق. دروس خارج فقه و اصول را نزد اساتیدی چون آیت الله بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی گذراند. وقتی پدر بزرگوارش مدتی از تهران به قم هجرت کردند، دروس خارج فقه و اصول ایشان را در مسجد گذراندند. عشق علی به قم مشرف می شد و در همه درس ها به قدری جدی بود که در مدت کوتاهی به مقام عالی و مرتبه اجتهاد رسید و از آیات عظام به ویژه نزد پدر گرامیش و نیز از علمایی چون: آیت الله سید محسن حکیم، عبادت کرد. آیت الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و آیت الله میلانی اجازه اجتهاد کتبی و شفاهی گرفتند.
در سال ۱۳۸۰ ق، آیت الله سید محمد حسین لنگرودی به دلیل اصرار اهالی میدان قیام تهران و تأکید بسیاری از علمای اعلام و والد مکرمشان، به امامت و سرپرستی مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح تعیین شد. ایشان تا اواخر عمر خود، که متجاوز از چهل سال از این هجرت با برکت می‌گذشت، در امور علمی، فرهنگی، تبلیغی و اجتماعی فعالیت داشتند.
حوزه تحت سرپرستی آیت الله لنگرودی، دروس اصلی و جنبی مقدّمات و سطح تا خارجه فقه را تدریس می‌کرد و خود ایشان نیز دروس فقه و اصول را در سطح عالی درس می‌دادند. هر ساله، فضلا و علمایی متعهد تحت نظارت ایشان تربیت و به جامعه اسلامی تحویل داده می‌شدند.
آیت الله سید محمدحسین لنگرودی در بین دانشمندان پرهیزکار، کوشا و جدّی محسوب می‌شود. وی فروتنی بسیاری داشته و در پایان، زندگی‌اش را با سادگی و پرهیز از تشریفات و شئونات رسمی سپری می‌کرد. ایشان تألیفاتی در علوم مختلف از جمله فقه، اصول، تفسیر قرآن، فلسفه و کلام داشته و بر برخی تألیفات درسی و غیردرسی حواشی ارزشمندی نوشته بودند.
آیت الله لنگرودی یکی از هشت نفر امینی بود که امام راحل در سال 53 در نامه ای نوشتند تا افرادی که در تهران هستند و می خواهند برای ایشان نامه یا پولی بفرستند با این افراد تماس بگیرند.
منبع: گنجینه علما، ج 9، ص 319-321; سیمای لنگرود، ص 172 و 173.
