محققان ترکیبی غنی شده با پلاتین ساخته اند که با نور فعال می شود و سلول های سرطانی را بدون نیاز به اکسیژن از بین می برد. این کشف راه را برای توسعه نسل جدیدی از داروهای ضد سرطان هموار می کند.
درمان فوتودینامیک شامل استفاده از ماده ای به نام حساس کننده نور است که توسط طول موج خاصی از نور فعال می شود. فعال‌سازی نور، گونه‌های اکسیژن فعالی را ایجاد می‌کند که به سلول‌های سرطانی آسیب می‌رساند و روند آپوپتوز (مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی) را متوقف می‌کند.
اگرچه روش فتودینامیک در درمان سرطان بسیار موثر است، اما یکی از مشکلات آن این است که برای تولید گونه‌های اکسیژن فعال نیاز به حضور اکسیژن دارد. اثربخشی حساس به نور ممکن است به دلیل محیط هیپوکسیک تومورهای جامد محدود باشد.
از بین بردن سلول های سرطانی با نور
برای حل این مشکل، محققان دانشگاه سیتی هنگ کنگ ماده ای غنی شده با پلاتین تولید کردند که با نور فعال می شود و سلول های سرطانی را بدون نیاز به اکسیژن از بین می برد.
عوامل شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین (II) برای مدت طولانی در درمان سرطان استفاده شده اند، اما عوارض جانبی قابل توجهی دارند و باعث مقاومت دارویی می شوند. به همین دلیل محققان به پلاتین (IV) روی آوردند. پلاتین (IV) یک پیش دارو است، یعنی تا زمانی که وارد سلول نشود فعال نمی شود. در نتیجه، پایداری بالاتر و عوارض جانبی کمتری نسبت به ترکیبات پلاتین (II) دارد.
محققان گروه جدیدی از داروهای ضد سرطان را با ترکیب ترکیبات مبتنی بر پلاتین (IV) با لیگاندهای آلی حساس به نور توسعه داده‌اند.
نتایج آزمایش عوامل اکسید کننده نوری بر روی موش ها نشان می دهد که این عامل می تواند به طور منحصر به فردی سلول های سرطانی را از بین ببرد و وزن و اندازه غده سرطانی را کاهش دهد.
فتو اکسیدان های فعال شده با مادون قرمز پلاتین (IV) سلول های سرطانی را با مرگ منحصر به فرد و مستقل از اکسیژن از بین می برند.
مشاهدات آنها نشان داد که فتو اکسیدان های مبتنی بر ترکیبات پلاتین (IV) در شبکه آندوپلاسمی سلول (بخشی از تولید و انتقال پروتئین ها) انباشته می شوند و پس از فعال شدن توسط نور نزدیک به مادون قرمز، گونه های فعال اکسیژن، پراکسیدهای لیپیدی و پروتون تولید می کنند. ، بدون نیاز به اکسیژن.
گونه های فعال اکسیژن و پراکسیدهای لیپیدی، انفجارهای اکسیداتیو ایجاد می کنند که اجزای کلیدی سلول سرطانی را از بین می برد. علاوه بر این، پروتون ها pH داخل سلولی را کاهش دادند و یک محیط اسیدی نامطلوب در غده ایجاد کردند.
محققان همچنین دریافتند که فتواکسیدکننده‌های پلاتین (IV) سیستم ایمنی موش‌ها را تقویت می‌کنند. آنها به طور قابل توجهی تعداد لنفوسیت های T را افزایش دادند.
محققان قصد دارند مطالعات پیش بالینی را برای نسل بعدی داروهای ضد سرطان انجام دهند. هدف آنها مطالعه جامع خواص شیمیایی، بیولوژیکی و دارویی فتو اکسید کننده های پلاتین (IV) است. این مطالعات ممکن است منجر به کشف ترکیبات مناسب برای آزمایشات بالینی شود.
227227