شفق زمانی ایجاد می شود که ذرات پرانرژی ساطع شده از خورشید با مولکول های جو زمین برخورد می کنند. هنگامی که شراره های خورشیدی بسیار فعال هستند، فوران تاجی رخ می دهد و طوفانی از ذرات پر انرژی و سریع به فضا پرتاب می شود. هنگامی که این ذرات با سپر مغناطیسی زمین برخورد می کنند، به سمت قطب های مغناطیسی زمین منحرف می شوند و در نزدیکی مدار قطبی وارد جو زمین می شوند. هنگامی که این ذرات با مولکول های هوا برخورد می کنند، آنها را تحریک می کنند و باعث درخشش آنها می شوند.
اولین عکس توسط ژوچنگ لئو و یوشون لئو در عصر روز 10 می (21 ام) گرفته شد. اردیبهشت ماه) از آرلینگتون، ویسکانسین، ایالات متحده آمریکا. این تصویر پانوراما با ترکیب چندین عکس ایجاد شده است که هر کدام به مدت 6 ثانیه در معرض دید قرار گرفته اند و دو سوم آسمان قابل مشاهده را پوشش می دهند. به طوری که شمال در مرکز تصویر باشد. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا کلیک کنید.
تصویر دوم توسط Shirag Operti گرفته شده است و دنباله ستاره ها را در پشت شفق قطبی نشان می دهد. اپرتی برای گرفتن این عکس به ساحل دریاچه آشوکان در نیویورک آمریکا رفت و دوربین را روی سه پایه ثابت کرد و 12 نوردهی طولانی متوالی گرفت. مرکز تصویر، که به نظر می رسد تمام ستارگان در اطراف آن می چرخند، ستاره شمالی (آلفا دب یا جمینی) است. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا کلیک کنید.
نمای سوم توسط کاوان چای از شبه جزیره بنکس در جزیره جنوبی نیوزلند گرفته شده است و صورت فلکی صلیب جنوبی در بالای تصویر دیده می شود. قطب جنوب آسمان در مرکز تصویر قرار دارد، اما هیچ ستاره ای در نزدیکی آن وجود ندارد که بتواند به عنوان راهنمای یافتن قطب آسمانی باشد. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا کلیک کنید.
نمای چهارم نیز توسط رایت دابز از جورجیا، ایالات متحده، زمانی که ماه در افق غربی غروب می کرد، گرفته شد. جورجیا یکی از ایالت های جنوبی آمریکا است و دیدن شفق قطبی برای ساکنان آن اتفاق نادری است. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا کلیک کنید.
۵۴۵۴